Çapa zinciri bağlantısı

Zincirin ön ucunda, ES'si doğrudan çapanın çapa köstebeğine bağlanan çapa zincirinin bir bölümü, zincirin ilk bölümüdür.Sıradan baklalara ek olarak, Şekil 5(a)'da gösterildiği gibi genellikle uç kilitler, uç baklalar, büyütülmüş baklalar ve fırdöndüler gibi çapa zinciri ataşmanları da bulunur.Bakım kolaylığı için, bu ataşmanlar genellikle, bağlantı gövdesine bir bağlantı baklası (veya kelepçe) ile bağlanan, döner set adı verilen çıkarılabilir bir ankraj zinciri halinde birleştirilir.Bağlantı setinde birçok bağlantı türü vardır ve bunlardan biri Şekil 5(b)'de gösterilmektedir.Uç köstebeğin açılma yönü kullanıcının gereksinimlerine göre belirlenebilir ve ankraj ile alt ankraj dudağı arasındaki aşınmayı ve sıkışmayı azaltmak için ankraj köpüğü ile daha fazla aynı yöndedir (ankraj yönünde).

Belirlenen çapa zincirine göre bağlantı ankrajının bir ucunda dönen bir halka bulunmalıdır.Döndürmenin amacı, çapa zincirinin sabitlendiğinde aşırı derecede bükülmesini önlemektir.Sürtünmeyi ve sıkışmayı azaltmak için fırdöndünün halka cıvatası orta bağlantıya bakmalıdır.Halkalı cıvata ve gövdesi aynı merkez hattında olmalı ve serbestçe dönebilmelidir.Yeni bir bağlantı türü olan döner kelepçe (Döner Kelepçe, SW.S) de günümüzde sıklıkla kullanılmaktadır.Bunlardan biri, çapa kelepçesi yerine doğrudan çapanın üzerine yerleştirilen A tipidir.Diğeri ise zincirin ucunda uç köstek yerine sağlanan ve çapa köstebeğine bağlanan tip B'dir.Kelepçe ayarlandıktan sonra, Şekil 5(c)'de gösterildiği gibi ankraj uç bağlantısı fırdöndüden ve uç kelepçeden çıkarılabilir.